bidamaq

bidamaq: sif. və zərf <fars. bi. . . və ər. dimaq> Kefsiz, naçar; kefi, əhvalı pozğun. Eybdir bir-birini həcv edə ərbabi-kəmal; Bidamaq olma sözümdən, sənə qurban, Yusif! S. Ə. Ş.. Yolu bir xeyli zaman bidamaq getdim. C. M..

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

bidəmaq — bax bidamaq. Səni görcək özün soxar içəri; Tünd olub, qapını bidəmaq çəkər. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Mark and share
Search through all dictionaries
Translate…
Search Internet

Share the article and excerpts